Jesienią ubiegłego roku w ramach Programu Rezydencji Artystycznych gościliśmy Alexisa Puget w ramach bilateralnej wymiany Gdańsk - Strasburg. W tym roku planowana jest kontynuacja współpracy w ramach kolejnego etapu rezydencji artystyczno – badawczej.
Projekt Alexisa Pugeta analizuje, jak współczesne internetowe „trendy estetyczne" w mediach społecznościowych kreują obrazy melancholii i depresji przez postromantyczny pryzmat. Artysta bada, w jaki sposób zjawiska meteorologiczne — szczególnie burze i grzmoty — funkcjonują w obecnym kapitalistycznym porządku, jednocześnie zachowując jednocześnie związek z historyczną pamięcią i rytualnymi praktykami.
Nawiązując do poszukiwań rozpoczętych w Gdańsku w 2024 roku, Puget eksploruje sieć powiązanych ze sobą tematów: tradycję pozyskiwania bałtyckiego bursztynu i dawny zwyczaj zbierania go po burzach na wybrzeżu; figurę zaklinacza burz — osoby obdarzonej mocą panowania nad zjawiskami atmosferycznymi; kino okresu zimnej wojny i niezależne filmy jako wyraz zachodniokolonialnego spojrzenia; „radio naturalne” i niskoczęstotliwościowe hertzowskie dźwięki; literackie dziedzictwo poezji romantycznej i postromantycznej, od XIX wieku po współczesną kulturę postcyfrową.
W centrum zainteresowania artysty znajduje się fenomen „trendów estetycznych" kuratorowanych przez samych użytkowników i użytkowniczki mediów społecznościowych, które romantyzują i mitologizują codzienność. Zjawiska te nabrały szczególnej mocy po pandemii, stając się odpowiedzią na społeczne i emocjonalne załamanie. Internauci i internautki organizują kulturowe odniesienia — muzykę, kino, fotografię, literaturę — pod hashtagami #midwestcore, #polishcore, #twilightcore, #liminalspaces, #cottagecore, #regionalemo. Te cyfrowe ruchy tworzą, jak określa to Puget, „wrażliwą bibliotekę poetyckich narzędzi spekulatywnych".
Szczególną inspirację artysta czerpie z „Dziadów" Adama Mickiewicza (1823-1860) — cykl dramatów romantycznych rozwijających filozoficzną refleksję nad śmiercią i naturą, wykorzystujących kinematograficzne scenerie i atmosferę. Dodatkowo Puget czerpie z postaci zaklinacza burz w filmie polsko-francuskiego reżysera Jeana Epsteina „Le Tempestaire" („Zaklinacz burzy”).
Wykorzystując archiwizujące urządzenia radiowe, Puget rejestruje bardzo niskie częstotliwości (VLF) — tak zwane „Radio Naturalne". Ta praktyka pozwala mu na „obserwację pogody" — formę hertzowskiego nagrywania terenowego, która czyni z niego „łowcę dźwięków burzy", bezpośrednio włączając go w zjawiska meteorologiczne poprzez ich dźwiękową dokumentację.
b&w portrait: ©allok7.fr
Ułatwienia dostępu
Wstrzymaj
